شنیدم شاعر شیرین زبانی
سخن سنجی,ادیبی,نکته دانی
ز,راز خلقت زن شکوه ها کرد
که مکر و کید او را بر ملا کرد
بگفت از د ست انان ناتوانم
چو گل افسرده و پژ مرده جانم
الهی در کمند زن نیفتی
اگر افتی به روز من نیفتی
ندانستم که این بی مهری از چیست
که زن شایسته این گفته ها نیست!
کجا مفهوم زن رنج و ملال است
که زن مجموعه عشق و کمال است
اگر راه زنی هم نا صواب است
و یا کردار او زشت و خراب است
یقین دان ریشه ان فقر و درد است
و یا سرچشمه اش یفال مرد است
بسا مردی که از زن بدتر اید
به زشتی و فساد ش برتر اید
ولی با این همه زشتی و پستی
بد ست اورده تاج و تخت و هستی
چو قصد افرینش کرد یزدان
همه در قالب زن شد نمایان
چنین گفتا حکیم نکته دانی
نکو حرفی پر از دّر معانی
که مرد همچون عقاب و زن چو بال است
بدون بال پروازش محال است
زن و مردند راز جاودانی
که میریزند طرح زندگانی
اگر حاکم و گر محکوم باشند
به خلقت لازم و ملزوم باشند
 

پرنده ای به رسالت مبعوث شد
خداوند گفت:« دیگرپیامبری نخواهم فرستاد،از آن گونه که شما انتظار دارید؛ اما جهان هرگز بی پیامبر نخواهد ماند.» و آن هنگام پرنده ای را به رسالت مبعوث کرد.پرنده آوازی خواند که در هر نغمه اش خدا بود.عدهای به او گرویدند وایمان آوردند.وخدا گفت:« اگر بدانید، با آواز پرندهای می توان رستگار شد.»خداوند رسولی از آسمان فرستاد.باران، نام او بود.همین که باران، باریدن گرفت، آنان که اشک را می شناختند، رسالت او را دریافتند، پس بی درنگ توبه کردند و روحشان را زیربارش بی دریغ باران شستند.خدا گفت:« اگر بدانیدبا رسول باران هم می توان به پاکی رسید.»خداوند پیغامبر باد را فرستاد تا روزی بیم دهد وروزی بشارت.پس باد روزی توفان شد وروزی نسیم وآنان که پیام او را فهمیدند، روزی در خوف وروزی در رجا زیستند.خدا گفت:« آن که خبر باد را می فهمد، قلبش در بیم وامید می لرزد وقلب مؤمن این چنین است.»خدا گلی را ازخاک برانگیخت، تا معاد را معنا کند.وگل چنان از رستاخیز گفت که از آن پس هرمؤمنی که گلی را دید، رستاخیز را به بار آورد.خدا گفت :«اگر بفهمید، تنها با گلی قیامت خواهد شد.»خداوند یکی از هزار نامش را به دریا گفت.دریا بی درنگ قیام کرد وسپس چنان به سجده افتادکه هیچ از هزار موج آن باقی نماند.مردم تماشا میکردند عده ای پیام دریا را دانستند پس قیام کردند وچنان به سجده افتادند، که هیچ از آنها باقی نماند.خدا گفت :«آن که به پیغمبر آب ها اقتدا کند به بهشت خواهد رفت.»وبه یاد دارم فرشته ای به من گفت :«جهان آکنده از فرستاده وپیغمبرومرسل است ،اما همیشه کافری هست تا باران را انکار کند وبا گل بجنگد، تا پرنده را دروغگو بخواند وباد را مجنون ودریا را ساحر.اما همین امروز ایمان بیاورکه پیغمبرآب ورسول باران وفرستاده باد برای ایمان آوردن تو کافی است...»
 

ترانه ای روی زمین افتاده بود. قناری کوچکی آن را برداشت ودر گلوی نازک خود ریخت.ترانه آب شد.با اودر آمیخت.ترانه آب شد.ترانه خون شد.ترانه نفس شد وزندگی.قناری ترانه را سر داد.ترانه از گلوی قناری به اوج رسید ترانه معنا یافت.ترانه جان گرفت.قناری نیز؛ وهمه دانستند که ازاین پس ترانه، بودن است.ترانه ،هستی است.ترانه جان ،قناری است.ایمان، ترانه آدمی است. قناری بی ترانه می میرد وآدمی بی ایمان.

روزی توی یک گوشه از این تهران بزرگ خوانواده ای فقیر زندگی  میکردند یک مادر کهنسال با یک پسر  شوهر اون زن سالها پیش بر اثر یک صانحه ی رانندگی فوت کرده بود تنها نان اور خونه فقط پسرک بود اما اون حقوق چندانی نداشت و فقط با اون خرج بخور نمیری داشت مادر اون پسر هم که دیگه بر اثر کهن سالی نمیتونست کار چندانی بکنه پسرک مدتی بود که عاشق دختری شده بود  و هی به این در واون در میزد تا با اون ازدواج کنه اما میدونست اگه دختره بفهمه که وضع زندگی اون اینطور هست با اون ازدواج نمیکنه  خلاصه پسرک دل دختر جوان رو بدست اورد اما خوانواده ی خودش رو به دخترمعرفی نکرد و خودش رو جدا از مادر پیرش حساب کرد مدتها گذشت اما پسرک دنبال فرصتی میگشت تا قضیه رو به دختر جون بگه یک روز وقتی پسرک با دختر جوان برای قدم زنی بیرون رفته بود به دختر جون گفت اگه شوهر ایندت بی پول باشه چیکار میکنی دختر جوان بی درنگ گفت وا شوهر اینده ی من یکی باید پول دار باشه ویک خونه بزرگ داشته باشه و یکی قشنگ باشه تا تو همه ی فامیل ما زبان زد بشه  پسرک وقتی این حرف رو شنید تو فکر فرو رفت ولی جلوی دختر جون گفت بله که باید شوهر دختر به این قشنگی هم پولدار باشه هم قشنگ خلاصه اون روز هم شب شد وپسرک به خونه اومد مادر پیر اون که غذا رو درست کرده بود وخونه رو هم تمیز کرده بود به امید بازگشت پسرش بعد از لحضاتی دید صدای تق تق در حیات میاد مادر که با عجله  برای دیدن پسر خود به لب در رفته بود با چهره ی عبوس پسرک مواجه شد مادر با دیدن چهره ی گرفته ی پسر خود خنده ی روی لبهایش به خشکی رسید پسرک بعد از خوردن غذا  با چهره ی خشمناک خود به مادرش گفت من با دختری اشنا شده ام که می خواهم با اون عروسی کنم ولی پول ندارم و میخواهم خانه را بفروشم تا بتونم خونه ی مورد علاقه ی اون رو بگیرم  مادر که مدتی در فکر فرو رفت اما وقتی خوشحالی پسرش رو در رسیدن به اون دختر دید با گفته ی پسر مخالفت نکرد همسایه ها  که وضعیت مادر رو میبینند  دلشون به حال مادر پسرک میسوزه و مادر رو توی خونه ی خودشون راه میدند  پسرک خونه رو میفروشه وکلی قرض وقوله میکنه ولی پسرک با اون پول نتونست خونه ی مورد علاقه ی دختر رو بخره و صاحب خونه  حاضر نشده بود با اون پول خونه رو به پسرک تحویل بده پسرک که میدید نمیتواند خونه ی مورد علاقه ی دختر جون رو بخره تصمیم گرفته بود به دختر جون واقعیت رو بگه اما مدتی نگذشت که صاحب ان خانه امد وحاضر شد خونه رو با اون پول به پسرک بده پسرک خیلی خوشحال شد مدتی نگذشت که پسرک با اون دختر ازدواج کرد واون دو زندگی مشترک خودشون رو شروع کردند اما پسرک  غرق در زندگی بود ومادر خود رو فراموش کرده بود و حتی یک بار هم به مادر پیر خود سر نزد بعد از دو سه سال خبری به پسرک رسید که مادرش فوت کرده پسرک به همسر خود به دروغ گفت که برای انجام کاری بیرون میرود  و قتی پسرک برای دفن مادرش بر سر قبر مادرش رفته بود همسایه ها نامه ای به پسرک دادند که مادرش خواسته بود به او به دهند توی اون نامه این طور نوشته شده بود سلام پسر عزیزم وقتی تو بدنیا اومدی پدر ت تو یک تصادف فوت کرد ومن نمیتونستم هم خرج خودم وهم خرج تو رو بدم اما با این حال رفتم کارگری کردم خونه ها رو تمیز میکردم تا خرجی تو رو بتونم بدم  اما ببخشید که بعدا نتونستم خرجت رو بدم  تا بتونی با اون دختر مورد علاقت ازدواج کنی اما تنها کاری که تونستم بکنم این بود که از زمان ازدواجم یک سرویس طلا داشتم اون رو فروختم وبه صاحب اون خونه دادم تا بتونم از خجالتت در بیام شاید زمانی که این نامه رو میخونی من زنده نباشم اما پسرم خیلی دوستت دارم قربانت مادر پیر تو

 

دنیا آنقدر وسیع هست که برای همه مخلوقات جایی باشد پس به

باز سلام خدمت تمام خواننده های گرامی میخوام ایندفعه در مورد فرق ما با شهرام جزایری صحبت کنم حتما شنیدید شهرام جزایری از دست مامورا فرار کرده وشاید الان امارات یا هر کشور دیگه ای باشه خیلی ها وقتی شنیدند که شهرام جزایری یا میلیاردر ایرانی چند صد میلیارد تومان پول داشت تو ذهنشون گفتند کاشکی ما این همه پول داشتیم کلاه برداری عجب درامدی داره کاشکی ما کلاه بردار میشدیم اما من دیدم وفکر کردم شهرام جزایری یا میلیاردر فراری ایرانی هر روز غذا میخوره تا زنده بمونه ما هم غذا میخوریم تا زنده بمونیم اما اون مثلاغذا بهتری میخوره اما هر چی بخوره بالاخره مزش  تموم میشه اون خونه داره ما هم خونه داریم اما اون خونش بزرگتره  در هر صورت تو خونه ی ما هم میشه زندگی کرد  اونم تو خونش زندگی میکنه حالا اون هزار تا مشکل تو دنیا داره ما خیلی کمتر مشکل داریم اون بیشتر پول هاش که نمیتونه خرج کنه بنابر این به بچه هاش میرسه به نظر من اون شادیی که ما داریم رو نداره  اون تو دنیا پر استرسه اما ما نه اون همش به پول فکر میکنه اما ما ها چیز های با ارزش تری داریم اما برای گزروندن زندگی به پول هم فکرمیکنیم خلا صه اون هم میمیره ما هم میمیریم اون دنیا وقتی نکیر ومنکر ازش سوال میکنند عمرت تو چه راهی صرف کردی باید بگه تو کلاه برداری پولت تو چه راهی خرج کردی باید بگه دزدی وفکر کنم با اون پولی که اون داشت باید چند صد سال شب اول قبر داشته باشه تا بتونه جواب بده خلاصه سرش به سنگ میخوره اما خوش به حال ما که زندگی ارومی داریم وانشاءالله بی کلک که خیلی هامون هم دنیامون داریم هم اخرت خلا صه خودتون قضاوت کنید   

مادر من فقط یک چشم داشت . من از اون متنفر بودم ... اون همیشه مایه خجالت من بود
اون برای امرار معاش خانواده برای معلم ها و بچه مدرسه ای ها غذا می پخت
یک روز اومده بود دم در مدرسه که به من سلام کنه و منو با خود به خونه ببره
خیلی خجالت کشیدم . آخه اون چطور تونست این کار رو بامن بکنه ؟
به روی خودم نیاوردم ، فقط با تنفر بهش یه نگاه کردم وفورا از اونجا دور شدم
روز بعد یکی از همکلاسی ها منو مسخره کرد و گفت ایی یی یی .. مامان تو فقط یک چشم داره
فقط دلم میخواست یک جوری خودم رو گم و گور کنم . کاش زمین دهن وا میکرد و منو ..
کاش مادرم یه جوری گم و گور میشد...
روز بعد بهش گفتم اگه واقعا میخوای منو بخندونی و خوشحال کنی چرا نمیمیری ؟
اون هیچ جوابی نداد....
حتی یک لحظه هم راجع به حرفی که زدم فکر نکردم ، چون خیلی عصبانی بودم .
احساسات اون برای من هیچ اهمیتی نداشت
دلم میخواست از اون خونه برم و دیگه هیچ کاری با اون نداسته باشم
سخت درس خوندم و موفق شدم برای ادامه تحصیل به سنگاپور برم
اونجا ازدواج کردم ، واسه خودم خونه خریدم ، زن و بچه و زندگی...
از زندگی ، بچه ها و آسایشی که داشتم خوشحال بودم
تا اینکه یه روز مادرم اومد به دیدن من
اون سالها منو ندیده بود و همینطور نوه ها شو
وقتی ایستاده بود دم در بچه ها به اون خندیدند و من سرش داد کشیدم که چرا خودش رو
دعوت کرده که بیاد اینجا ، اونم بی خبر
سرش داد زدم “: چطور جرات کردی بیای به خونه من و بجه ها رو بترسونی؟!”
گم شو از اینجا! همین حالا
اون به آرامی جواب داد : “ اوه خیلی معذرت میخوام مثل اینکه آدرس رو عوضی
اومدم “ و بعد فورا رفت واز نظر ناپدید شد .
یک روز یک دعوت نامه اومد در خونه من درسنگاپور برای شرکت درجشن تجدید دیدار
دانش آموزان مدرسه
ولی من به همسرم به دروغ گفتم که به یک سفر کاری میرم .
بعد از مراسم ، رفتم به اون کلبه قدیمی خودمون ؛ البته فقط از روی کنجکاوی .
همسایه ها گفتن که اون مرده
ولی من حتی یک قطره اشک هم نریختم
اونا یک نامه به من دادند که اون ازشون خواسته بود که بدن به من
ای عزیزترین پسر من ، من همیشه به فکر تو بوده ام ، منو ببخش که به خونت تو سنگاپور اومدم و بچه ها تو ترسوندم ،
خیلی خوشحال شدم وقتی شنیدم داری میآی اینجا
ولی من ممکنه که نتونم از جام بلند شم که بیام تورو ببینم
وقتی داشتی بزرگ میشدی از اینکه دائم باعث خجالت تو شدم خیلی متاسفم
آخه میدونی ... وقتی تو خیلی کوچیک بودی تو یه تصادف یک چشمت رو از
دست دادی
به عنوان یک مادر نمییتونستم تحمل کنم و ببینم که تو داری بزرگ میشی با یک چشم
بنابراین مال خودم رو دادم به تو
برای من اقتخار بود که پسرم میتونست با اون چشم به جای من دنیای جدید رو بطور کامل ببینه
با همه عشق و علاقه من به تو
مادرت.     قابل توجه این فقط یک داستان است و واقعیت ندارد

 

ازشیر مرغ تا جونه ادمی زاد
[عناوین آرشیوشده]

بازدید امروز: 0

---

بازدید دیروز: 4

---

کل بازدید :103496

کسب درامد به راحتی درخانه [144]
[آرشیو(1)]

" style="cursor:hand" onclick=toClip(dlsrc.value);>

درمحضرقرآن وعترت
علوم قرآنی
تاریخ قرآن

شهریور1385
مهر1385
فروردین86
مهر
اسفند
زمستان 1386
تابستان 1386
بهار 1386
زمستان 1385
پاییز 1385

 

2006-ParsiBlog™.com ©