الف) سوختن در آتش و دیگر عذابهاى ذکر شده در نصوص دینى واقعى است، نه صرف تشبیه. البته عذاب آتش آخرت با این عالم تفاوتهاى بسیارى دارد و میزان سوزش آن با آنچه در دنیا رخ مىدهد قابل قیاس نیست. حضرت امام (ه) در کتاب شریف چهل حدیث مىنویسند: «بین سوزش عذاب آخرت و دنیا از چند جهت تفاوت هست: (1) از آتش دنیا فقط بدن مىسوزد ولى آتش آخرت روح و دل را هم مىسوزاند و این فوق العاده عظیم و فوق تصور است اَلَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى اَلْأَفْئِدَةِ (2) آتش دنیا خالص نیست و تا با اکسیژن ترکیب نشود نمىسوزد ولى آتش آخرت خالص است و سوزش فوقالعاده دارد (3) در این دنیا ادراکات ضعیف است، ولى در آخرت همه چیز به کمال نهایى خود رسیده و ادراک آدمى قوى است و از همین رو سوزش افزونترى احساس مىکند (4) در این دنیا پس از رسیدن سوزش به استخوان احساس سوزش کم مىشود، ولى در جهنم خداوند مجدداً گوشت تازه مىرویاند و از تخفیف عذاب جلوگیرى مىکند».
همچنین در ص 23 کتاب یاد شده روایتى را از کتاب «علم الیقین» صدوق نقل نمودهاند که ترجمه آن چنین است: «روزى در حالى که رسولخدا (ص) نشسته بود، جبرئیل امین به خدمتش آمد در صورتى که افسرده و محزون و رنگش متغیر بود. پیغمبر (ص) فرمودند: اى جبرئیل چرا تو را افسرده و محزون مىبینم؟ گفت چرا چنین نباشم در صورتى که امروز گذاشته شد دمهاى جهنم. پیغمبر خدا (ص) فرمود: چه چیز است (دمهاى جهنم) عرض کرد: همانا خداى تعالى امر فرمود به آتش، برافروخته شد هزار سال تا سرخ شد. بعد از آن امر فرمود به آن افروخته شد هزار سال تا سفید گردید. پس از آن امر فرمود به آن، افروخته شد هزار سال تا سیاه شد و آن سیاه و تاریک است. پس اگر یک حلقه از زنجیرى که بلندى آن هفتاد ذراع است گذاشته شود بر دنیا، هر آینه آب مىشود دنیا از حرارت آن. و اگر قطرهاى از «زقوم» و «ضریع» آن بچکد در آبهاى اهل دنیا، همه مىمیرند از گند آن. پس رسول خدا (ص) گریه کرد و جبرئیل نیز گریان شد. پس خداى تعالى به سوى آنها فرشته [اى] را فرستاد عرض کرد: خداى شما سلام مىرساند به شما و مىفرماید: من ایمن کردم شما دو تن را از اینکه گناهى کنید که عذاب کنم شما را به واسطه آن.
ب) گناهان و اعمال نیک با هم حساب مىشوند و برخى از اعمال نیک موجب از بین رفتن اثر برخى از اعمال بد مىشود و بالعکس. از طرفى کسانى که شرایط شفاعت را داشته باشند مورد تخفیف قرار مىگیرند. بنابراین عذاب در صورت غلبه بدىها و عدم استحقاق شفاعت است.
الف) سوختن در آتش و دیگر عذابهاى ذکر شده در نصوص دینى واقعى است، نه صرف تشبیه. البته عذاب آتش آخرت با این عالم تفاوتهاى بسیارى دارد و میزان سوزش آن با آنچه در دنیا رخ مىدهد قابل قیاس نیست. حضرت امام (ه) در کتاب شریف چهل حدیث مىنویسند: «بین سوزش عذاب آخرت و دنیا از چند جهت تفاوت هست: (1) از آتش دنیا فقط بدن مىسوزد ولى آتش آخرت روح و دل را هم مىسوزاند و این فوق العاده عظیم و فوق تصور است اَلَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى اَلْأَفْئِدَةِ (2) آتش دنیا خالص نیست و تا با اکسیژن ترکیب نشود نمىسوزد ولى آتش آخرت خالص است و سوزش فوقالعاده دارد (3) در این دنیا ادراکات ضعیف است، ولى در آخرت همه چیز به کمال نهایى خود رسیده و ادراک آدمى قوى است و از همین رو سوزش افزونترى احساس مىکند (4) در این دنیا پس از رسیدن سوزش به استخوان احساس سوزش کم مىشود، ولى در جهنم خداوند مجدداً گوشت تازه مىرویاند و از تخفیف عذاب جلوگیرى مىکند».
همچنین در ص 23 کتاب یاد شده روایتى را از کتاب «علم الیقین» صدوق نقل نمودهاند که ترجمه آن چنین است: «روزى در حالى که رسولخدا (ص) نشسته بود، جبرئیل امین به خدمتش آمد در صورتى که افسرده و محزون و رنگش متغیر بود. پیغمبر (ص) فرمودند: اى جبرئیل چرا تو را افسرده و محزون مىبینم؟ گفت چرا چنین نباشم در صورتى که امروز گذاشته شد دمهاى جهنم. پیغمبر خدا (ص) فرمود: چه چیز است (دمهاى جهنم) عرض کرد: همانا خداى تعالى امر فرمود به آتش، برافروخته شد هزار سال تا سرخ شد. بعد از آن امر فرمود به آن افروخته شد هزار سال تا سفید گردید. پس از آن امر فرمود به آن، افروخته شد هزار سال تا سیاه شد و آن سیاه و تاریک است. پس اگر یک حلقه از زنجیرى که بلندى آن هفتاد ذراع است گذاشته شود بر دنیا، هر آینه آب مىشود دنیا از حرارت آن. و اگر قطرهاى از «زقوم» و «ضریع» آن بچکد در آبهاى اهل دنیا، همه مىمیرند از گند آن. پس رسول خدا (ص) گریه کرد و جبرئیل نیز گریان شد. پس خداى تعالى به سوى آنها فرشته [اى] را فرستاد عرض کرد: خداى شما سلام مىرساند به شما و مىفرماید: من ایمن کردم شما دو تن را از اینکه گناهى کنید که عذاب کنم شما را به واسطه آن.
ب) گناهان و اعمال نیک با هم حساب مىشوند و برخى از اعمال نیک موجب از بین رفتن اثر برخى از اعمال بد مىشود و بالعکس. از طرفى کسانى که شرایط شفاعت را داشته باشند مورد تخفیف قرار مىگیرند. بنابراین عذاب در صورت غلبه بدىها و عدم استحقاق شفاعت است.
همجنس بودن مانع از عذاب دیدن و تأثیر و تأثر نمىگردد. ما انسانها نیز از خاک آفریده شدهایم، در عین حال اگر خشتى بر پیکرمان فرود آید از آن آسیب خواهیم دید.
علاوه این که حقیقت آتش جهنم براى ما روشن نیست. آنچه مسلم است این که اگر بخواهیم آن چیزى که در آن جا موجود است را به چیزى که در این دنیا هست تشبیه کنیم، نزدیکترین امر آتش است اما آیا آن آتش هم از هیزمهاى چوبى و یا سوختهاى دنیوى برافروخته شود؟ قرآن این مسأله را نفى مىکند. در سوره بقره، آیه 23 مىفرماید: فَاتَّقُوا اَلنَّارَ اَلَّتِی وَقُودُهَا اَلنَّاسُ وَ اَلْحِجارَةُ از آتش بترسید که از درون خود انسانها و سنگها شعلهور مىشود» و یا در سوره همزه، آیه 6 و 7 مىفرماید: «آتش سوزان پروردگار که از درون دلها سرچشمه مىگیرد و بر قلبها سایه مىافکند». (برگرفته ازنرم افزار پرسمان)
بازدید دیروز: 5
کل بازدید :104754
از این بیهوده چرخیدن چه حاصل؟پیاده میشوم دنیا نگه دار......!
