التماس به بنده شرمندگی ست :اگر بر اورده شود منت است اگر بر اورده نشود ذلت است . التماس به خدا بندگی ست اگر بر اورده شود رحمت است اگر بر اورده نشود حکمت است
1- مهم نیست که چه اتفاقی می افتد مهم اینه که با اون اتفاق چه طوری برخورد کنی .
2- هیچ کس نمی تواند به عقب برگردد و از نو شروع کند ، اما همه می توانند از همین حالا شروع کنند و پایان تازه ای بسازند .
لذتی که در فراق هست در وصال نیست
چون در فراق شوق وصال است و
در وصال بیم فراق
هرکس را که دوستش داری ، اول رهایش کن ! اگر به سویت بازنگشت ، بدان که از اول مال تو نبوده است ! استاد شریعتی
پروردگارا به من آرامش ده تا بپذبرم انچه را که نمی توانم تغییر دهم .
ودلیری ده تا تغییر دهم انچه را که می توانم تغییر دهم.
وبینش ده تفاوت این دو را بفهمم
ومرا فهم ده تا متوقع نباشم که دنیا و مردم ان مطابق میل من رفتار کنند.
به خدا نگویید مشکلات بزرگی دارم
به مشکلات بگویید خدای بزرگی دارم
اگر میخواهی به آرزوهایت برسی باید به اندازه بزرگی آرزوهایت تلاش کنی
<<خدایا من درکلبه فقیرانهءخودچیزی دارم که تودرعرش کبریایی خودنداری من چون تویی دارم وتوچون خودنداری>>
1- سعی کن کسی رو دوست داشته باشی که قلبش اونقد بزرگ باشه، که واسه جا کردن خودت تو قلبش مجبور نشی خودتو کوچیک کنی...
2- هرگز به دنبال کسی نباش که بتونی با اون زندگی کنی، دنبال کسی باش که بدون اون نتونی زندگی کنی...
جهان بازتابی از خود ماست، وقتی از خود بیزاریم از همه بیزاریم ووقتی به همین که هستیم عشق می ورزیم تمام جهان به نظر فوق العاده دوست داشتنی می آید. تصویری که انسان از خویش در ذهن دارد ، دقیقا تعیین می کند که چه رفتارهایی از او سر خواهد زد ، برای چه چیز تلاش خواهد نمود و از چه چیزهایی اجتناب می کند. منشا تمام افکار و حرکات ما ، چگونه دیدن خویشتن است ، ما همانیم که معتقد به بودن آنیم
اراده کوه را آب می کند.
انسانهای بزرگ هم روزی از الفبا شروع کردند.
بهترین چیرها برای شما زمانی اتفاق می افتند که اصلا فکرش را نمی کنید بناپرین همیشه امیدوار باشید
خداوند گریه کرد
زمانی که بنده اش
آنی که اشرف مخلوقات خواندش
و دردانه جهان خلقت شد
اینچنین کبر و غرور سرتا پای وجودش را گرفت
خداوند گریه کرد
زمانی که بنده ای که خدا خالق آن بود
بر بنده دیگرش ظلم و عناد کرد
خداوند گریه کرد
لحظه ای که بنده ای از بندگانش دل بنده ای
دیگر را شکست
خداوند گریه کرد
لحظه ای که آن چه می پنداشت،
شد آنچه که هست
خداوند گریه کرد
زمانی که دید این بنده همان بنده ای است
که با آهنگ سوراسرافیل خاکش را ساخت
و
اینک بر سر خاک و مال جنگ و خونریزی است
خداوند گریه کرد
زمانی که وجود بی ارزش این خاک
را با روح خداوندی زنده کرد
اما اکنون همان بنده
ارزش روح خداوندی را با وابستگی به هیچ های
زمین فراموش کرده است
خداوند گریه کرد
زمانی که این جسم مملو از روح را سرتاسر
مملو از عشق الهی کرد
اما هم اکنون هر آنچه عشق می نامندش
به هوس می رود.
خداوند گریه کرد
زمانی که بنده ای که به آن گفته بود:
همه شما نزد هم برابرید
اکنون به پول و مال،
خود را برتر و قوی تر می داند.
خداوند گریه کرد
زمانی که دید
عشق داده بودم برای آرامش،
دل داده بودم برای سپردن
گل برای هدیه
اما اکنون همه چیز
ریا و تزویر و دروغ
خداوند گریه کرد
زمانی که گفته بود
با هم باشید
به هم عشق بورزید و از آن لبریز شوید
از آنچه در دنیا به شما دادم برای رسیدن به اصل خود استفاده کنید
اما همه چیز مصنوعی شد و ساختگی
خداوند گریه کرد
زمانی که در آن وقتی که به ما داده بود
تا در حضورش بنشینیم و درد دل کنیم
و فیض عشق بازی
با خدا را ببریم
رفتیم و چه نا سالم سپری کردیم
خداوند گریه کرد
زمانی که دید بر مهر مادری
بی احترامی شد
خداوند گریه کرد
زمانی که دید 2 برادر برای هم نقشه می کشند
که چگونه فریب دهند تا به مال و اندوخته ناسالم خود بیافزایند
خداوند گریه کرد
زمانی که به گل و پروانه
آب و خاک
آنگونه که او می خواست
نگاه نکردیم
خداوند گریه کرد
زمانی که دید از عقل و پندارمان چگونه استفاده کردیم
و برای آنچه خوب است یا بد است
و مفهوم آن
مطلق و ثابت است
مقلد مشابهان خود شدیم
و ازآنچه او به ما داده بود
( عقل=استدلال)
استفاده نکردیم.
خداوند گریه کرد
زمانی که او را به جای اینکه در محیط ببینیم
در پول و بانک و مال و ثروت می دیدیم
چرا که در نبود این ها
او را صدا می کردیم و
اگر مشکلی از نبود آنها نداشتیم حتی اسمش را به لب نمی آوردیم.
خداوند چه صبری دارد!
اگر روزی از توقعات خود
از ما سئوالی کند،
به راستی ما چه می گوییم ؟
الهی به فضل و رحمتت بر ما قضاوت کن، نه به عدلت
بازدید دیروز: 5
کل بازدید :104766
از این بیهوده چرخیدن چه حاصل؟پیاده میشوم دنیا نگه دار......!